Όλοι μας κάποιες φορές στην ζωή μας αισθανόμαστε το κενό την απόγνωση της αδυναμίας , στεγνοί και ξεραμένοι από τις δυσκολίες αναρωτιόμαστε εάν είναι ένα ψέμα η ζωή μας .
Έχουμε ξεχάσει να ακούμε τους παλμούς της καρδιάς μας , να αναζητάμε τα κρυμένα νοήματα που μας δείνουν την υπόσταση μας και αναλονόμαστε σαν νερό μέσα σεε τρύπιο δοχείο σε ανούσια αλλά [ απαραίτητα ] πράγματα τα οποία θα μας δόσουν την ψευδαίσθηση της κενής ικανοποίησης του οτι δεν διαφέρουμε από τους άλλους .
Σάν σπασμένα γρανάζια μίας καλολαδομένης αλλά άχρηστης μηχανής παλεύουμε να αποδείξουμε πρώτα στους εαυτούς μας και ύστερα στους άλλους ότι αξίζουμε να περιδυνηζόμαστε μέσα στο κοινωνικό χωνευτήρι που στο τέλος θα κατασπαράξει και εμάς κάνοντάς μας αυτή την υπέρτατη τιμή .
Στο τέλος ώς κοινωνικά ανακυκλόσημα υλικά καταλήγουμε χωρίς να ξέρουμε γιατί στα αζήτητα διότι η άχρηστη μηχανή που υπηρετούσαμε μέχρι τότε χρειάζετε καινούριο αίμα για να λαδώσει τα σαρκοβόρα γρανάζια της και εμείς ώς πιστοί ακόλουθοι προσκυνούμε κάθε ένα από αυτά εάν βρίσκετε λίγο ψηλότερα σε θέση από το δικό μας και χαιρόμαστε εάν καταδεχθεί να χρησιμοποιήσει το αίμα μας για να συντιριθεί .
Όμως αυτή η αχόρταγη μηχανή δεν έχει καμία άλλη αξία από το να μας χρησιμοποιήσει δημιουργόντας μας την ψευδαίσθηση ότι την χρειαζόμαστε , ότι είναι απαραίτητη για την κενή σε νοήματα ύπαρξη μας , ξεφυσά και καπνίζει μουγκρίζοντας σαν το θηρίο της αποκάλυψης και ενώ μας χρειάζετε απόλυτα για να επιβιώσει , δηλώνει ότι μας κάνει χάρη εάν μας δεχθεί στο στομάχι της και εμείς εκούσια θυσιάζουμε ότι καλό και αγαθό στην εντροπική ΄παράξενη διάθεσή της η οπία πάντοτε καταλύγει στον απαράβατο νόμο της δικής μας θερμοδυναμικής ισσοροπίας και στο τέλος τι μένει ? εκτός από τα υπολλήματα της ξεχασμένης μας ύπαρξης το μόνο που μένει είναι το κενό ενός χαμένου απόηχου που κάπου στη στροφή ξέχασε να υπάρχει .
Αδέλφια υπάρχει λύση δεν είναι μαγική ούτε και εύκολη όμως είναι ο μόνος δρόμος αντίστασης στο θηρίο αυτό το οποίο προσπαθεί να μας πίσει ότι το δικό του πρόβλημα έιναι δικό μας και ότι ο χώρος που καλύπτει ο βάρβαρος όγκος του είναι το σπίτι μας .
Όταν κατανοήσουμε ότι δεν χρειαζόμαστε την ψευδεπίγραφη υποστήριξή του ούτε έχουμε ανάγκη την ύπαρξη του τότε αυτομάτος το πανίσχυρο θηρίο θα μετατραπεί σε χάρτινο υποκείμενο ενός ανώφελου ονείρου το οποίο θα ξεχαστεί και θα σβίσει μέσα στην δύνη του χρόνου αφήνοντας πίσο του μόνο μία ξεχασμένη σκιά .
Πώς θα το πετύχει κανείς αυτό ? ακολουθώντας τα όνειρά του αυτές τις τρελές γεμάτες περίεργες υποσχέσεις , σκέψεις που κάποτε άφησε να χαθούν και να θυσιαστούν μέσα στο πελώριο στόμα του θηρίου , όταν αυτός ο κάποιος καταλάβει ότι είναι προτιμότερο αντί να ζεί με την αίσθηση της αβαιβεότητας και της απόγνωσης για το αύριο πρέπει να ζεί ευχαριστιμένος γιατί υπάρχει και είναι σε θέση να γνωρίσει αυτά που πραγματικά τον γεμίζουν έστω και άν τα έχει ξεχάσει πρίν από πολλά χρόνια .
Όσα αναφέρθησαν εδώ δεν είναι εγχειρίδιο επιβίωσης αλλά γενικές ελεύθερες πληροφορίες υπομένες μέσα από συμβολισμούς που όποιο ανθρώπινο όν είναι σε θέση να τις κατανοήσει ενδεχομένος γνωρίσει έναν άλλο ακλύτερο κόσμο όμως γιαυτό πιθανός πληρώσει το πολύ ακριβό τίμημα της αποξένωσης από το κοινωνικό σύνολο το οποίο λόγο αδράνειας αρνήτε να αλλάξει την υπόσταση του , πάντος όποιο και εάν είναι το τίμημα η ελευθερία είναι ανεκτίμητη .
Γ.Ζ.
περι του νοηματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου