Ο ΑΠΟΗΧΟΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΑΡΕΛΑΣΗΣ

 

 

Ο ΑΠΟΗΧΟΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΑΡΕΛΑΣΗΣ
28-10-2011
με την γραφίδα της  Ρένας Τζωράκη- Μανουκάκη:

  …Μια λαοθάλασσα, απίστευτη σήμερα στην σημερινή παρέλαση!
Όλος ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους, από τον πιο μικρό, ως τον πιο υπερήλικα, αναδείχνοντας σθεναρά το θυμό , την οργή, το παράπονο,  την  απέραντη θλίψη στα γεγονότα, που μας έχουν ατιμάσει σαν Έλληνες. Εμάς , τον  περήφανο ελληνικό λαό που έχουμε μάθει, να δίνουμε δύσκολες και άνισες  μάχες  και να τις κερδίζουμε!
Όλος ο κόσμος , ξεχύθηκε σήμερα στους δρόμους!
Όλος ο κόσμος μια γροθιά, βροντοφώναξε μέσα από τα βλέμματα, μέσα από τα λόγια, τις λέξεις και τις σιωπές,  «έξω  η χούντα η Πασοκική».
Εγώ, σαν Ρένα, που  βρισκόμουνα, δίπλα στην μπάντα του Δήμου Ηρακλείου, που έπλεκε τον εγερτήριο παιάνα , ένιωθα τους παλμούς της καρδιάς μου, να δονούνται  και να ανεβαίνουν  στο γλαυκό ουρανό, στέλνοντας «θυμηδία»,  μαζί με το υπόλοιπο πλήθος, «στώμεν καλώς!»
Ήταν ίσως , η πρώτη συνειδητή, παρέλαση της νεολαίας μας, που, με βήμα περήφανο, ταχύ, εξέφρασε την αντίσταση της απέναντι στους πολιτικούς, που μας εκπροσωπούν στην Βουλή, τον έντονο προβληματισμό της, και ένα επαναστατικό  νέο Θούριο, που έβγαινε, από της καρδιάς, τα απύθμενα βάθη!
Ο ομιλητής , που κάλυπτε την παρέλαση, εκτός του ότι αναφέρθηκε στους συλλόγους, στα σχολεία και στα στρατιωτικά σώματα που εκπροσώπησαν την παρέλαση, μαζί με την μπάντα του Δήμου, αναφέρθηκε, ότι στην παρουσία των επισήμων παρέμεινε μόνο ο Σεβασμιότατος, και τόνισε, πως από δω και πέρα εμείς οι Έλληνες, πρέπει να βλέπουμε ο ένας τον άλλο μονάχα με τα μάτια της αγάπης, και όλοι μαζί, να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον, δίχως έριδες και διχόνοιες , που οδηγούν στην διάσπαση του Έθνους και τον εμφύλιο, αλλά να αποδείξουμε για άλλη μια φορά, πως ενωμένοι και δυνατοί, μπορούμε να κάνουμε θαύματα και την μεγάλη ανατροπή.
Έτσι για άλλη μια φορά θα αποδείξουμε πως ο ΈΛΛΗΝΑΣ, δεν είναι πειθήνιο όν, κανενός, είναι περήφανος, γεννημένος για την Υπέρτατη Ελευθερία και  «οι  ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!

ΑΙΧΜΗΡΑ_ΠΙΚΑΝΤΙΚΑ με την πένα του Ουτιδανού Έλλην

28-10-2011

ΆΝΑΝΔΡΗ ΕΙΚΟΝΑ:

• Την βοήθειά του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου για να βρουν δουλειά στην Τουρκία ζητούν αρκετοί Έλληνες με επιστολές που στέλνουν στο Φανάρι. Αυτό αποκάλυψε ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε συνέντευξή που παραχώρησε στην τουρκική εφημερίδα Hürriyet, στο πλαίσιο της οποίας αναφέρεται στην εικοσαετή διακονία του στον πρώτο Θρόνο της Ορθοδοξίας, στα προβλήματα του Πατριαρχείου και της Ομογένειας καθώς και στις σχέσεις τους με την Κυβέρνηση και εν γένει με την πολιτική ηγεσία της χώρας.
Ερωτηθείς από το δημοσιογράφο της εφημερίδας, Οκαν  Κονουράλπ, τι έχει αλλάξει ( Σ.τ.Μ. για το Πατριαρχείο) στα είκοσι χρόνια από την ανάρρησή του στον Θρόνο, ο Οικουμενικός Πατριάρχης – όπως αναφέρει η ηλεκτρονική ιστοσελίδα Amen,  απαντά ότι πολλά έχουν αλλάξει προς την θετική κατεύθυνση. Η Τουρκία είναι σήμερα για όλους μας μια χώρα πιο δημοκρατική. Και από πλευράς μειονοτήτων μπορώ να το πω ξεκάθαρα ότι κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, αισθανόμαστε περισσότερο άνετα. Δεν φοβόμαστε από το Κράτος. Ασφαλώς δεν μπορώ να πω ότι βρίσκουμε ανταπόκριση σε όλα τα θέματα, για παράδειγμα η Θεολογική Σχολή της Χάλκης παρόλες τις υποσχέσεις της Κυβέρνησης του AKP παραμένει τα τελευταία 40 χρόνια κλειστή.
Σε άλλους όμως τομείς έχουν σημειωθεί σημαντικές εξελίξεις. Όπως για παράδειγμα η απόφαση να επιστραφούν τα ακίνητα που αφαιρέθηκαν από τα βακούφια (ευαγή ιδρύματα), η παραχώρηση αδειών για την τέλεση λειτουργιών στα Μοναστήρια της Παναγίας Σουμμελά και την Καππαδοκίας.

 

 

Ποιος το περίμενε ότι θα γιορτάζαμε τα 71χρονα από το Έπος του '40 με σκλαβιά, τύπου Μέρκελ, που ποτέ δεν συγχώρεσε την στενοκεφαλιά των Ελλήνων να στήσουν οδοφράγματα, να κάνουν σαμποτάζ, και να μην αφήνουν τους Ναζί του Χίτλερ της να κάψουν όλη την Ελλάδα, όπως έγινε στο Κομμένο, στη Μουσιωτίτσα, στους Λιγκιάδες, στο Δίστομο κλπ

Κατακαημένε  Μεταξά! Τι το ήθελες εκείνο το Μεγάλο « ΟΧΙ»,  που είπες τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940! Δεν το άφηνες ,  να το ξανασκεφτείς, να κάνεις ότι κάνει η σημερινή πολιτειακή και πολιτική ηγεσία του κράτους μας και να γίνουμε από τότε Γερμανία.! Θα είχαμε γλιτώσει από τότε και το μεταναστευτικό κίνημα, όπου όσοι απόμειναν από τον πόλεμο βοήθησαν στην αναμόρφωση της νέας Γερμανίας...

Το είχε πει από την κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων ο μακαρίτης ο Ανδρέας το 1983, ότι ζήλευε το οικονομικό μοντέλο της Αλβανίας και ότι έτσι ήθελε να καταντήσει την Ελλάδα!. Δεν πρόκανε, γι' αυτό ο υιός του το έκανε πράξη, κάτι που μας δίνει πλέον την δυνατότητα να κάνουμε πράξη το ανέκδοτο με τέσσερις λέξεις: Έλληνας μετανάστης στην Αλβανία

Α ρε Γιωργάκη Παπατζή! Πόσα πολλά σου χρωστάμε εμείς οι ΈΛΛΗΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ;Μόνο τεμενάδες , δεν πρέπει να κάνουμε στην αφεντιά σου; Βγήκαμε και κουρεμένοι και εθνικά προδομένοι!
Πάντως η ιστορία θα σε αναδείξει χειρότερο από τον Εφιάλτη!
************************************************

Μέσα στην μαύρη καταχνιά, υπάρχει ευτυχώς η  ελπίδα  των νιάτων της χώρας μας, που σήμερα παρακολούθησα την παρέλασή τους φορώντας τα μαύρα περιβραχιόνια, μας,  αψηφώντας τις άνωθεν εντολές περί κοσμιότητας! Ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν και πώς θα το κάνουν για να κλείσουν το δρόμο στο νεοφασισμό που έξωθεν κι έσωθεν πάει να επιβληθεί στην περήφανη χώρα μας!

Μέρα πούναι σήμερα, ένα  σύνθημα  ταιριάζει, όπως τότε, το '40. Αεεέρααα!!!!!!Αεεέραα!!!! Να φύγει η χολέρα!!!!!
και στους φίλους μου αναγνώστες ένα ποίημα ζυμωμένο με της καρδιάς τα δάκρυα!

   Στα χρόνια της  λέρας
προβάλλει  η χολέρα
τα 'σκιάζει η σκλαβιά
όλα ταγγίζει, μα δεν τα τρυπά…

Ήχοι του όχλου
μαυλίζουν το πλήθος,
μα δεν το μεθούν
τα νιάτα της χώρας
προτάσσουν τα στήθια
καμπάνες και πάλι χτυπούν!

Να φύγουν οι λέρες
οι κοπρίτες στις στέρνες
κι ο δρόσος απ' τα νιάτα
στον αιθέρα περνά.
«Ζήτω το Έθνος
και πάλι παιδιά!»….

Εγκαίνεια γκαλερί της Χαράς

Ζωγραφάκη
με τν πένα της Ρένας τζωράκη _Μανουκάκη

Η έκθεση ζωγραφικής της Χαρίκλειας Ζωγραφάκη εγκαινιάστηκε στις 22 Αυγούστου  στις 8  το βράδυ στο Gallery Café, Καπετάν Χαραλάμπη 3 – πίσω από τον ΟΤΕ. Η Χαρίκλεια Ζωγραφάκη είναι μία ζωγράφος με έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα,  και έχει αποδείξει με το ήρεμο προφίλ της, πως είναι μια σεμνή , ευαίσθητη καλλιτεχνική φυσιογνωμία, που δρα στον εικαστικό χώρο, με σεβασμό , στο εικαστικό κοινό, με ηθικέ βάσεις, αξιοπρέπεια κιένα ιδιαίτερο πηγαίο ταλέντο, γνώστης βαθύτατος της μεταφυσικής, με ευρείς ορίζοντες στις παγκόσμιες θρησκείες,δεν περιορίζει τον εαυτό της σε συγκεκριμένους εικαστικούς δρόμους έχοντας πάντοτε κάτι καινούργιο να δείξει. Η εκφραστική της αποτύπωση και το στυλ της, χαρακτηρίστηκαν ως νατουραλιστικός ιμπρεσιονισμός. Ένας όρος που πραγματικά περικλείει μέσα του τα στοιχεία του εικαστικού της έργου.

Διότι ενώ δίνει έμφαση στις μορφές και στις γραμμές της αποτυπώνοντας με εξαιρετική ακρίβεια και λεπτομέρεια, κύριο ρόλο στους πίνακές της παίζει και το χρώμα που με το εκφραστικό της ταλέντο καταφέρνει να δώσει ζωντάνια και δυναμισμό αποτυπώνοντας τις στιγμιαίες εκφράσεις του.

Έργα κλασικά που με την ευαισθησία της καλλιτέχνιδας, γίνονται ενδιαφέροντα, εναποθέτοντας τη δύναμή τους στο χρώμα και το φως. Σκηνές από τη ζωή και με σημειολογικά χαρακτηριστικά που πραγματικά κάνουν τη συγκεκριμένη δουλειά εξαιρετική και ενδιαφέρουσα. Το φως που διαχέεται μέσα στους πίνακες της, γίνεται φυσικό, αληθινό, απόλυτα εναρμονισμένο με το σύνολο. Δείχνει ότι απορρέει μέσα από τα έργα, αβίαστα, χωρίς να γίνεται ξένο.

Τα χρώματα που χρησιμοποιεί αληθινά, άλλοτε γήινα και άλλοτε απόκοσμα, δεν χαρακτηρίζονται από μόνα τους αλλά με το αληθινό ταλέντο της ζωγράφου που καταφέρνει να «παντρέψει» το φως και το σχήμα κάνοντάς τα ένα.

Δίνει μεγάλη βαρύτητα στη μορφοποίηση του ίδιου του χρώματος και του φωτός, με σκοπό να εννοιολογηθεί η φύση και ο άνθρωπος εκφράζοντας όχι μόνο την εικόνα αλλά προσπαθώντας μέσω της τέχνης να αναδειχτεί και κάτι από την ουσία της. Η έκθεση  παρέμεινε ανοιχτή ως τις 22 Σςπτεμβρίου.
Ιδιαίτερη εντύπωση , μου έκανε ο κύκνος της Λίζας, όπου φαίνεται καθαρά ο επηρεαμός ,από την Αιγυπτιακή θρησκεία το μάτι του όρους, Ίσις @ Όσιδα.
Εμείς δεν εχουμε παρά να ευχηθούμε στην καλλιτέχνιδα,ότι αξίζει τα συγχαρητήριά μας και πάντα να συνεχίζει το πνευματικό εικαστικό της μονοπάτι, με τον ίδιο σεβασμό και ευαισθησία!Και πάλι συγχαρητήρια στην ευγενική και ευαίσθητη καλλιτέχνιδά μας!