ΚΆΘΕ ΝΎΚΤΑ

ΚΆΘΕ ΝΎΚΤΑ

Ίσως η μελαγχολία μερικές φορές σε πιάνει
Μπορεί να φταίει αυτή η επίμονη βροχή που πέφτει απ' το πρωί
και την ακούς να ενοχλεί
με τους κροταλισμούς τον μικρών πεισματάρικων σταγόνων της
την σιωπή σου
Κάθε νύκτα πού περνάει η σιωπή με βαραίνει και εμένα
Αλήθεια σου λέω με βαραίνει
σαν να ταν η πρώτη φορά που βρίσκομαι μπροστά της
Σαν να μου ζητά να θυμηθώ την υποχρέωση μου προς αυτήν
Την υποχρέωση να την σβήσω από την ύπαρξή μου
κι' όμως και εγώ σαν και εσένα κάθομαι και ξεχνάω
κάθε νύκτα ατενίζω την λήθη
και η ύπαρξή της με βαραίνει
κάθε νύκτα
Γ.Ζ.