[ το νόημα ] ΤΡΟΠΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τους τρόπους ελέγχου των ανθρώπων.
Τρόποι ελέγχου των ανθρώπων.
Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος άρχισε να ζει ομαδικά καθώς ανακάλυψε τα οφέλη της ομάδας ή αγέλης , αυτομάτως γεννήθηκαν και οι κανόνες λειτουργίας της ομάδας καθώς και η εξουσία.
Η διαπίστωση ότι δεν μπορούσε να λειτουργήσει η ομάδα ούτε και στον πολύ απλό τρόπο ζωής (στο πρωτόγονο- κυνήγι –ομαδική συνεργασία- απειλή της ομάδας από άγρια ζώα ή άλλες αιτίες- ομαδική συνεργασία) επέβαλε τον αρχηγό και αυτομάτως την εξέλιξη της εξουσίας.
Με το πέρασμα των αιώνων, την εξέλιξη του ανθρωπίνου γένους ακολούθησε η ανάπτυξη πολιτισμών, η ανάπτυξη των συστημάτων διακυβέρνησης (Βασίλεια, Αυτοκρατορίες, Δημοκρατίες, Δικτατορίες κ.λ.π.), η θρησκεία, οι επιστήμες, οι τέχνες, πάντα υπήρχαν κανόνες νόμοι αλλά και άγραφοι νόμοι, ήθη και έθιμα πολλές φορές πιο ισχυρά από τους νόμους, παραδόσεις και έντονες , ισχυρές Μυθολογίες που ήλεγχαν τους ανθρώπους.
Με το πέρασμα των αιώνων διαμορφώθηκε ένα σύστημα που στην αρχή εξυπηρετούσε το ανθρώπινο γένος αλλά με το πέρασμα των αιώνων έγινε πιο ισχυρό από τους ίδιους τους εφευρέτες και κατασκευαστές του. Ένα σύστημα, που ζει, κινείται, λειτουργεί πλέον αυτόματα μόνο του χωρίς να έχει την ανάγκη κανενός και οι πρώην δημιουργοί του έχουν γίνει σκλάβοι του ίδιου του συστήματος που κατασκεύασαν.
Έτσι φτάσαμε στην σημερινή εποχή όπου, πάνω από όλα και από όλους είναι το σύστημα αν και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι ο άνθρωπος ακόμα η κορωνίδα της δημιουργίας, ο άνθρωπος πλέον είναι σκλάβος των ανακαλύψεων και δημιουργημάτων του. Έχει δε εμπλακεί σε ένα φαύλο κύκλο ανατροφοδότησης της ματαιοδοξίας του που αδυνατεί να κατανοήσει ότι: Ο Άνθρωπος έφτασε στο σημερινό σημείο γιατί: Έχουν πέσει σε μακρά χειμερία νάρκη,
ίσως τα δυο μεγαλύτερα δώρα του Θεού
προς εμάς τους ανθρώπους.
Αναφέρομαι στην
«Ελευθερία της βούλησης» και την «Νόηση»,
που έδωσαν στον άνθρωπο
την ικανότητα από όλα τα άλλα δημιουργήματα, να ξεχωρίζει.
Η πιο ευγενική Δύναμη του ανθρώπου
– η Νόηση –
που είχε και έχει σαν προορισμό
να σχηματίσει γερά θεμέλια, στερεά βάση,
για την ανέλιξη του ανθρώπου,
για να εκπληρώσει τον αρχικό σκοπό της γέννησης του,
αδρανοποιήθηκε στην αρχή και ύστερα χάθηκε εντελώς.
Ανάγκασε ο άνθρωπος την Νόηση
να αποκτήσει έναν νέο ρόλο ο οποίος δεν είχε μαζί του καμία σχέση.
Όλη μέρα- κάθε μέρα την σκορπάμε
σε χίλιες άχρηστες πράξεις
και όλα μόνο για την ικανοποίηση των υλικών αναγκών
που οι απαιτήσεις των χαμηλών ενστίκτων μας επιβάλουν.
Με αυτό όμως τον τρόπο ο άνθρωπος σκλαβώθηκε,
έχασε και την «Ελευθερία της βούλησης»,
και σιγά- σιγά το φορτίο
το μάζεμα των θησαυρών της ύλης έγινε ασήκωτο,
τα δεσμά ανίκητα και με τίποτα δεν μπορεί σήμερα
ο άνθρωπος να τα σπάσει.
Να σήμερα που έχουμε φτάσει:
«Το σώμα να ευημερεί
με το εγκέφαλο μας σαν προστάτη,
ενώ η ψυχή πεινάει και γίνεται ζητιάνος,
στο Βασίλειο της Αλήθειας».
Τρόποι ελέγχου των ανθρώπων.
Υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι που έχουν ανακαλυφθεί αλλά και ανακαλύπτονται για τον έλεγχο της μεγάλης ανθρώπινης μάζας - του λαού - όπως την ονομάζουμε, από τους μερικούς, τους ολίγους οι οποίοι θέλουν να ονομάζονται «οι εκλεκτοί», δάσκαλοι, σωτήρες και τόσα άλλα..
Υπάρχουν τρόποι επιφανειακοί και τρόποι οι οποίοι αγγίζουν αυτό που ονομάζουμε συνείδηση, θρησκευτικό πιστεύω, πατριωτισμό, εθνικισμό και τόσα άλλα ακόμα υψηλά ιδεώδη.
Το όλο παιγνίδι σε αυτές τις περιπτώσεις για τον έλεγχο της μάζας παίζεται σε διαφορετικά επίπεδα με διαφορετικές μεθόδους μάρκετινγκ.
|
«Εντελώς να αδειάσει τον εγκέφαλο του και με μάτια που βλέπουν σαν σε πρώτη φορά, να δουν σε ένα κοινό πίνακα: τους γνωστούς - άγνωστους κουκουλοφόρους να σπάνε και να καταστρέφουν, στην άλλη γωνία ο προστάτης να πουλάει σκληρό σεξ, δίπλα ο νέος να χτυπά την σύριγγα με την ηρωίνη, ο αλκοολικός να σέρνεται με ένα μπουκάλι αλκοόλ στα χέρια, ο παπατζής στην γωνιά, για να μην ξεχνάμε τον τζόγο, και τον πίνακα να συμπληρώνει, ο αποχαυνωμένος οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας ή πολιτικού κόμματος που ακόμα ζει στην προηγουμένη 30ετία.
|
«Εντελώς να αδειάσει τον εγκέφαλο του
και με μάτια που βλέπουν
σαν σε πρώτη φορά, να δουν σε ένα κοινό πίνακα:
τους γνωστούς - άγνωστους κουκουλοφόρους
να σπάνε και να καταστρέφουν,
στην άλλη γωνία ο προστάτης
να πουλάει σκληρό σεξ,
δίπλα ο νέος να χτυπά την σύριγγα με την ηρωίνη,
ο αλκοολικός να σέρνεται με ένα μπουκάλι αλκοόλ στα χέρια,
ο παπατζής στην γωνιά, για να μην ξεχνάμε τον τζόγο,
και τον πίνακα να συμπληρώνει, ο αποχαυνωμένος οπαδός
ποδοσφαιρικής ομάδας ή πολιτικού κόμματος
που ακόμα ζει στην προηγουμένη 30ετία.
Δεν έγινε και το δικό μου το μυαλό είναι μικρό πολύ μικρό για να απαντήσω στο γιατί;.
Τα χρόνια έγιναν αιώνες και οι αιώνες χιλιετίες και η ιστορία κύκλος που επαναλαμβανόταν, την μια πάνω ο άνθρωπος και την άλλη κάτω, νέα είδη, νέοι πολιτισμοί, νέα επαγγέλματα, νέα λειτουργήματα, όλοι ξαφνικά λες και μύγα Τσε- Τσε τους τσιμπούσε και μανία τους έπιανε να σώσουν τον κόσμο ήθελαν. Κάποτε ήταν οι αγρότες, μετά ήρθαν οι τεχνίτες σε εποχές που τις έχει ξεχάσει ο χρόνος, ύστερα
φάνηκαν οι πολέμαρχοι μα και εκείνοι απέτυχαν και ήρθε η εποχή για τους τεχνίτες μα είχαν την ίδια με όλους τύχη.
Και να που τώρα οι σοφοί της εποχής, θεραπευτές του σώματος, του πνεύματος και της ψυχής πίστεψαν πως ήρθε η σειρά τους και αποφάσισαν αυτοί να σώσουν τους ανθρώπους.
Μάταια, τα πάντα μάταια, γιατί κανείς από αυτούς έστω για μια στιγμή δεν σκέφτηκε πως δεν μπορούσε χωρίς το σύστημα να ζήσει, να αναπνεύσει, να εργαστεί, να προσφέρει, όλα έπρεπε από το σύστημα να ξεκινούν και στο σύστημα να καταλήγουν.
Αυτή ήταν η μια και μοναδική αλήθεια.
Οι βασικές αρχές της εφαρμογής αυτού του ελέγχου γίνεται με πολλούς τρόπους από τους οποίους οι σπουδαιότεροι είναι:
1. Ο κόσμος και η ζωή της απειλής του εκβιασμού και της τιμωρίας: Τύψεις – ενοχές.).
η 1η η γνώση αυτή που μας έμαθαν, μας δίδαξαν και είναι σύμφωνη με τον τρόπο ανατροφής μας, τα πιστεύω μας, τα ταμπού μας και τις απαγορεύσεις.
Η 2η η άγνωστη, η απαγορευμένη γνώση, αυτή που για να την ζήσεις θα πρέπει να κάνεις χίλιες δυο υπερβάσεις και παραβάσεις που δεν συμφωνούν καθόλου και είναι το εντελώς αντίθετες με το ότι συμβαίνει και ισχύει στην 1η περίπτωση.
Ας μιλήσουμε για τις τύψεις και τις ενοχές:
Υπάρχει μια λειτουργία
που αναρωτιέμαι αν είναι μόνο
του εγκεφάλου μας δημιούργημα
ή προέκταση μιας λειτουργίας του νου
(αόρατου του μυαλού μας),
της οποίας το ορατό μέρος υλοποίησης
εμφανίζεται με την γνωστή σε όλους λειτουργία
παραγωγής τύψεων και ενοχών.
Αυτό σαν μια συνολική αποτρεπτική λειτουργία του εγκεφάλου μας, για να μην γίνονται ορισμένες παραβάσεις, οι οποίες δημιουργούν προβλήματα ως προς το κατά το πόσο γίνετε καλλίτερη η λειτουργία και η απόδοση της ομάδας, κοινότητας, φυλής, ‘έθνους κ.λ.π..
Επιβάλλεται να καταλάβουμε, ότι: Η παράβαση είναι αυτή που μας δημιουργεί αφενός εντονότερα συναισθήματα ευχαρίστησης του απαγορευμένου – αφετέρου όμως και σχεδόν συγχρόνως (χρονικά), τα πολύ έντονα συναισθήματα με τις τύψεις και τις ενοχές. Όλα αυτά στιςκάτι θα παραβούμε από αυτά που ισχύουν για την 1η ομάδα περιπτώσεων την γνωστή σε όλους εμάς τους ανθρώπους.
Τύψεις και ενοχές.
Μπορεί αυτή η λειτουργία να μας στερεί από πολλά μα πάρα πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να κάνουν την ζωή μας περισσότερο ευτυχισμένη.
Μπορεί να υπάρχει μεγάλος πόνος, θλίψη, ταπείνωση, απέχθεια σε όλη αυτή την λειτουργία που μας προκαλεί τις τύψεις και τις ενοχές.
Προς το παρόν τουλάχιστον δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο που θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν φρένο στο κτήνος, που όλοι μας οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας .
Θα επιμείνω λίγο σε αυτό το θέμα καθώς όσο παράξενο και αν φαίνεται έχει άμεση σχέση με τον αλκοολισμό και τον αλκοολικό και σε όλα τα στάδια είτε εξάρτησης ή απεξάρτησης όχι μόνο λειτουργεί αλλά παίζει καταλυτικό ρόλο και πολλές φορές τα τελικά αποτελέσματα εξαρτώνται από αυτές τις τύψεις και τις ενοχές.
Αυτή η λειτουργία και η σχέση που αναπτύσσεται και υπάρχει σε μας τους ανθρώπους, δηλ. ---- τύψεις και ενοχές ή Ερινύες όπως τις ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες--------, υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους και κατά συνέπεια, σε όλες τις δοξασίες, θρησκείες, συστήματα κοινωνιών, κοινοτήτων, εθνών, σε όλους τους λαούς, δηλ. σε όλες τις ομάδες ανθρώπων.
Δεν με εκπλήσσει βέβαια αυτή η διαπίστωση καθώς όσο περισσότερο προσπαθώ να συνεχίσω την προσπάθεια της εξέλιξης και βελτίωσης μου και σύμφωνα με τις συνεχιζόμενες μελέτες μου τίποτα πλέον δεν μπορεί να με εκπλήξει από την σοφία των προγόνων μας. Φυσικά όχι μόνο από τους Έλληνες φιλοσόφους αλλά γενικά από τους σοφούς, φιλόσοφους, δασκάλους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής, δοξασίας ή πιστεύω και χώρου ή χρόνου εμφάνισης.
Εάν ρίξουμε μια προσεκτική ματιά και ψάξουμε το θέμα με τις –ερινύες- (σαν παράδειγμα ειδικά θα αναφερθώ –
στην τραγωδία- Οιδίπους, Τύραννος- η τιμωρία αλλά και η τελική κατάληξη ένα από τα κεντρικά και κύρια μηνύματα που μεταφέρει είναι η απαγόρευση των αιμομικτικών σχέσεων μητέρας και γιου. Σαν απόδειξη υπάρχει στην ιστορία και την πλοκή ο φόνος του πατέρα, η απώλεια της όρασης κ.λ.π.)
Οι τύψεις και οι ενοχές – σύμφωνα με τα δικά μου πιστεύω - δεν υπήρχαν από την αρχή της γέννησης του ανθρώπου, από την αρχή της εμφάνισης του ανθρώπου στον χώρο με τις διαστάσεις και τις αισθήσεις μας.
Η 1η αναφορά για τις τύψεις και τις ενοχές ιστορικά την βρίσκουμε στην Αγία Γραφή όπου από την στιγμή που οι πρωτόπλαστοι δοκίμασαν τον απαγορευμένο καρπό σύμφωνα με την αφήγηση ντρεπόταν να αντικρίσουν τον Κύριο.
Οι τύψεις και οι ενοχές είναι μια εξελικτική διαδικασία προσαρμογής του ανθρώπου στις νέες ανάγκες και απαιτήσεις οι οποίες προέκυψαν την εποχή που έγινε η κοσμοϊστορική αλλαγή και ο μέχρι χθες μόνος του άνθρωπος άρχισε να ζει σαν ζευγάρι και σαν ομάδα.
Θεωρώ αναγκαία και υποχρεωτική αυτή την αλλαγή, όπως και την γέννηση αυτής της λειτουργίας (παραγωγής τύψεων και ενοχών), καθώς με αυτή την αλλαγή του τρόπου ζωής από μονάδα σε ζευγάρι και ομάδα, γεννήθηκε και το ένστικτό της κτήσης, απόκτησης, ιδιοκτησίας.
Σε αυτό οδηγήθηκε ο άνθρωπος από την πίεση την οποία του άσκησε και συνεχίζει να του ασκεί και σήμερα η Λίμπιντο (με την ευρεία έννοια .
Το μεγάλο όμως άλμα στον τομέα της εξέλιξης αυτής της λειτουργίας έγινε την εποχή που ο άνθρωπος άρχισε να ζει σε ομάδες. Είναι δηλ. τόσο παλιά που η αρχή της χάνεται στα βάθη και την ομίχλη των χιλιάδων ετών από τότε που ξεκίνησαν οι μεγάλες αλλαγές στο είδος των ανθρώπων και ανακαλύφτηκε και άρχισε να εφαρμόζεται η ανάγκη της ομαδικής ζωής. Τότε η ανάγκη κάλυψης της ιδιοκτησίας και της εκμετάλλευσης αυτής οδήγησε και στην απότομη αύξηση της λειτουργίας του μέσου ελέγχου μέσα από τις τύψεις και τις ενοχές.
Η λειτουργία αυτή που παράγει τις τύψεις και τις ενοχές, είναι φυσικό ότι έχει ακολουθήσει την ίδια εξελικτική πορεία με πάρα πολλές άλλες λειτουργίες των ανθρώπων και σύμφωνα πάντα με το επίπεδο και την μορφή που έπαιρνε η κοινότητα (φυλή, έθνος, θρησκευτική ή πολιτική ομάδα κ.λ.π.).
Ήταν δε πάντα ένα μέτρο σύγκρισης της γενικότερης εκτίμησης του Μ/Ο του συνολικού επιπέδου της αντίστοιχης ομάδας. Ένα μέτρο εκτίμησης του Μ/Ο της κοινωνικής μόρφωσης και συνείδησης των ανθρώπων που αποτελούσαν αυτή την ομάδα, (φυλή, έθνος, θρησκευτική ή πολιτική ομάδα κ.λ.π.).
«Ήταν επίσης ένα πολύτιμο μέσο ή όπλο
όπως έχει πλέον αποδειχθεί με το πέρασμα
χιλιάδων ετών ιστορίας του ανθρωπίνου γένους.
Ένα πανίσχυρο μέσο επιβολής
της εξουσίας και του ελέγχου του ανθρώπου
και της τυφλής υποταγής σε μια μερίδα,
μικρή ομάδα Δασκάλων ή Εξουσιαστών ».
Αυτή η ομάδα Δασκάλων ή Εξουσιαστών έπρεπε για να ελέγχει την μάζα , να αναγκάσει τον άνθρωπο να ζει σύμφωνα με αυτή την λειτουργία (δηλ. τύψεις και ενοχές) συγχρόνως όμως να μπορεί να αποκοιμίζει τις αντιστάσεις και τις μεγαλύτερες διεκδικήσεις, να του έχει δώσει μερίδιο ανταπόδοσης σε μικρότερο και σχετικά ακίνδυνο ατομικό επίπεδο.
2. Η αρχή αυτή του αποπροσανατολισμού της σκέψης και των προβληματισμών επικεντρώθηκε σε άλλα άσχετα προβλήματα αναφορικά με το πραγματικό πρόβλημα θεμάτων.
«Δώστε στο λαό άρτο και θεάματα», όλοι μας γνωρίζουμε το τι πραγματικά σημαίνει αυτό αλλά και μέσα από την Ιστορία το πώς κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε και πόση ήταν η ζημιά γενικά που είχε προκληθεί αλλά και προκαλείται.
Σήμερα μέσα σε ένα κόσμο της ταχύτητας και της υπερβολής με το management να έχει φτάσει στην αποκορύφωση του η ανθρωπότητα έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο καταναλωτικό κοινό. Άνθρωποι που έχουν τυλιχτεί τόσο σφικτά με γόρδιο δεσμό, άνθρωποι που όλη τη μέρα τρέχουν και δεν φτάνουν και όλα αυτά μόνο για ένα και μόνο πράγμα –την κάλυψη των καταναλωτικών (δήθεν) αναγκών-.
Ένα όμως επιπλέον στοιχείο έχει αρχίσει ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες να βρίσκει εφαρμογή στον έλεγχο των λαών. Αυτό των εξαρτήσεων.
Ξέρετε όλα σήμερα πλέον γίνονται περισσότερο επιστημονικά από ότι στο παρελθόν. Οι πόλεμοι έχουν αλλάξει την βασική τους μορφή και σκοτώνουν σήμερα πολλούς περισσότερους και με διαφορετικούς, ύπουλους, αλλά πολιτισμένους ανώδυνους τρόπους έχοντας πάντα «την σφραγίδα της νομιμότητας».
Οι εξαρτήσεις στον έλεγχο των λαών
Επιβάλλεται εδώ να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν λέμε εξαρτήσεις εννοούμε γενικές συνήθειες οι οποίες δεν μπορούν να ελεγχθούν από εμάς ως προς τις συνέπειες τους, τις επιπλοκές και τα αποτελέσματα τους.
Δεν είναι εξαρτήσεις μόνο τα ναρκωτικά και το αλκοόλ ή το κάπνισμα, υπάρχουν ακόμα άλλες πολλές και εξίσου καταστροφικές για τον κάθε εξαρτημένο τους.
Ο τζόγος-
Ακόμα και με τις ευλογίες και προστασία του κράτους έχει πάρει την νόμιμη μορφή του και οι αριθμοί των εισπράξεων μας δείχνουν μια ολόκληρη χώρα που έχει στηρίξει όλες τις ελπίδες της σε ένα θαύμα ενός λαχείου, joker, lotto, στοιχήματος ή Κίνο. Από την πλευρά του κράτους η μόνιμη απάντηση η οποία υποτίθεται ότι νομιμοποιεί τον τζόγο είναι «με αυτά τα έσοδα κάνουμε τόσα έργα για τον αθλητισμό, έχουμε χορηγίες σε πολλούς φορείς και σε διάφορα προβλήματα κ.λ.π.». Λέξη όμως για όλους αυτούς που παθιάζονται και καταστρέφονται εξαιτίας του τζόγου.
Κάποτε είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο ότι: αν θέλεις να δεις με ένα πολύ απλό τρόπο εάν ένας λαός ευημερεί ή δυστυχεί δεν έχεις παρά να δεις το τι γίνεται με τα τυχερά παιγνίδια. Από το μέγεθος του τζίρου θα καταλάβεις και τον βαθμό της ευτυχίας ή της δυστυχίας μέσα από την φτώχεια στην ανάλογη χώρα..
Η εξάρτηση του καταναλωτισμού-
Οι περισσότεροι δυστυχώς σήμερα πιστεύουν μόνο στο περίβλημα που βλέπουν με αποτέλεσμα τα ακριβά και φαντεζί ρούχα φανερώνουν τον επιτυχημένο. Αυτό είναι το ένα κομματάκι στην πλήρη εικόνα η οποία συμπληρώνεται από ένα ακριβό σπίτι, αυτοκίνητο και τόσα άλλα.
Ένα κοάν μας δίνει την πραγματική αλήθεια: «Ο πλούσιος των 4.000 στρεμμάτων μια κούπα ρύζι θέλει να τραφεί, το ίδιο με ένα άστεγο φτωχό. Δυστυχώς ακόμα και στον τάφο τους και οι δυο θέλουν 2 μέτρα γης». Αυτό τα λέει όλα μαζί με το περίφημο «αυτός ζει για να τρώει ενώ αυτός τρώει για να ζει».
Το σεξ-
Η βιομηχανία που έχει στηθεί από τον απλό διαγωνισμό ομορφιάς έως και το σκληρό πορνό σίγουρα αποτελεί ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Ακούμε σήμερα ακόμα και γονείς να εκδίδουν τις ανήλικες κόρες τους ή τους γιους τους, να συμμετέχουν στην διακίνηση σκληρού παιδικού πορνό και κάπου αρχίζεις και θλίβεσαι πλέον τόσο αλλά και συγχρόνως απορείς και λες το περίφημο «γιατί».
Το αλκοόλ, τα ναρκωτικά και το σεξ
είναι τα επίσημα σκληρά ναρκωτικά
του Δυτικού κόσμου.
Δυστυχώς δεν ενδιαφέρει σχεδόν κανένα το πόσες καταστροφές προκαλούνται από αυτά τα επίσημα ναρκωτικά του λαού. Έχουμε εξάλλου φτάσει σε ένα τέτοιο σημείο κυριολεκτικά νεκρικής θα έλεγα αδιαφορίας. Βρισκόμαστε σε ένα οριακό σημείο και έχω αρχίσει να φοβάμαι ότι μόνο μέσα από μια καθολική πλέον καταστροφή θα μπορέσει να υπάρξει η δύναμη για αναστροφή αυτής της οπισθοδρόμησης.
Η όλη σημερινή κατάσταση
μας φέρνει στο μυαλό
την Αποκάλυψη του Ιωάννη.
Ο πλανήτης μας έχει χωριστεί σε τρεις ομάδες κρατών (ανθρώπων), και ανάλογες είναι και οι μορφές εξάρτησης που επιβάλλονται από τα διάφορα κέντρα.
Αυτά π.χ που ισχύουν για μας στην Ευρώπη ή την Αμερική δεν ισχύουν για αυτούς της Αφρικής και εκεί όμως έχουν βρει την λύση με τους διάφορους φυλετικούς πολέμους. Όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά το τι σημαίνει από πλευράς ελέγχου αλλά και κόστους οι εξοπλισμοί και οι διάφοροι πόλεμοι, τόσο σε υλικά αγαθά αλλά και ανθρώπινες απώλειες. Το χειρότερο όλα αυτά γίνονται για ένα και μόνο αποκλειστικά λόγο «το κέρδος». Υπάρχουν απαντήσεις σε όλα τα ανωτέρω και σε ακόμα περισσότερα που δεν έχω αναφέρει αλλά θα ξεφεύγαμε από το θέμα πολύ με το να ασχοληθούμε περισσότερο και αναλυτικότερα.
Πιστεύω ότι όλα αυτά προήλθαν από την εκμετάλλευση διαφόρων καταστάσεων από τάξεις ή ομάδες ανθρώπων κατά τις διάφορες χρονικές στιγμές. Δεν θα είχε αυτή την μορφή η ζωή στον πλανήτη μας αν δεν είχε κατά το παρελθόν χαθεί η πολύτιμη των προγόνων μας γνώση.
Την ευθύνη την έχουν οι ομάδες ανθρώπων που ενώ είχαν αναλάβει να είναι οι φύλακες και συνεχιστές της παράδοσης αυτής της γνώσης παρασύρθηκαν και αποφάσισαν να μετατρέψουν αυτή την γνώση σε απόκρυφη κρατώντας τα οφέλη για αυτούς και την ομάδα τους. με όλες τις γνωστές σημερινές συνέπειες.
Ευθύνες για την απώλεια της κρυμμένης γνώσης έχουμε όλοι μας.
Πως φτάσαμε ως εδώ το 2011 προσπαθώντας μέσα από πολέμους, αρρώστιες και καταστροφές, μέσα από συνεχείς αντιπαλότητες και διαμάχες να επικρατήσουν τ ο ένα του άλλου συστήματος. Υπάρχουν και σήμερα οι προσκλήσεις μέσα από αποπλανήσεις και παραπλανήσεις αιωνίων Σωτήρων που όλοι για το καλό του ανθρωπίνου γένους μαχόταν και μάχονται. Αυτή είναι μια από τις πιο παλιές ιστορίες στον κόσμο, όλοι να θέλουν να σώσουν το ανθρώπινο γένος και όλοι τελικά για την δική τους κουτάλα να ενδιαφέρονται.
Ότι έγινε τον Μεσαίωνα είχε γίνει και σε άλλες ιστορικές ή προϊστορικές εποχές με τα ίδια πάντα κίνητρα προσαρμοσμένα στην ανάλογη εποχή και τα πιστεύω της.
Τα πάντα που γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν μέσα στην ζωή είναι τα αποτελέσματα της δράσης και της αντίδρασης δυνάμεων και ροπών. Σύμφωνα με τις αρχές του Δυισμού το κάθε τι όσο ασήμαντο ή σημαντικό είναι έχει πάντα το αντίθετο του. Πάντα την γέννηση του ενός ακολουθεί η γέννηση του άλλου η αντίδραση (αντιπαλότητα) και η εξουδετέρωση (ισορροπία) που προσφέρει ο θάνατος τους (εξ’ αιτίας της εξάντλησης λόγω της διαμάχης τους). Πιστεύω πως αρκετοί από σας έχετε ακούσει για την ύπαρξη μιας αντιδραστικής δύναμης «της συνωμοσίας των μετρίων» η οποία υπήρχε υπάρχει και θα υπάρχει όσο ο άνθρωπος αρνείται να δεχτεί και να προσπαθήσει να ζήσει με ένα άλλο σύστημα με άλλους Νόμους και κανόνες.
Εδώ όμως αναφέρομαι για την δράση της συνωμοσίας των μετρίων σε κοινωνικό επίπεδο και θα σας αναφέρω παραδείγματα που μου έρχονται τώρα έτσι απλά στο μυαλό μου και τις ζημίες που προκάλεσαν στο ανθρώπινο γένος. Ο εξοστρακισμός του Αριστείδη, η καταδίκη και ο θάνατος του Σωκράτη, η εξορία του Πυθαγόρα. Η δίκη και η Σταύρωση του Χριστού . Ο διωγμός και τα βασανιστήρια των Χριστιανών. Οι σταυροφορίες και όλα τα δεινά που γεννήθηκαν από αυτές.
Ένα παράξενο και τραγελαφικό: Στο όνομα της Θρησκείας της αγάπης και της συγχώρεσης να έχουν γίνει τα μεγαλύτερα αμαρτήματα και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Όλα αυτά και άλλα που τώρα μου διαφεύγουν είναι αποτελέσματα της συνωμοσίας των μετρίων αλλά όπως προσωπικά πιστεύω η απώλεια της κρυμμένης γνώσης είναι το πιο σοβαρό από όσα έχουν στον άνθρωπο συμβεί.
Δεν έφταναν όλα αυτά αλλά έγινε και το χειρότερο:
«Ο άνθρωπος ξέχασε και την μαγική δύναμη της αγάπης»
Ο υπέρμετρος υλισμός εμποδίζει την οποιαδήποτε ψυχική ή πνευματική ανάπτυξη και κρίνεται πολλές φορές αναγκαία η με ανορθόδοξο τρόπο διακοπή αυτής της αρρωστημένης ζωής. Όλα αυτά προειδοποιούν εμάς τους ανθρώπους πριν συμβούν αλλά συνήθως έχουμε βουλωμένα τα αυτιά και τα μάτια μας το δε μυαλό μας απασχολημένο με ένα σωρό ασήμαντα και επιζήμια πράγματα. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την μορφή αλλά και την σημασία των μηνυμάτων.
Όλες αυτές οι καταστάσεις εμφανίζονται μέσα από τις μορφές διαφόρων ΣΟΚ, ατυχίες όπως συνηθίζουμε να τις ονομάζουμε. Όλες αυτές οι καταστάσεις έχουν τον θάνατο σε κάποια μορφή μέσα τους και ζητούν απεγνωσμένα την θεραπεία γιατί είναι γεγονός πως τίποτα μα τίποτα δεν γίνεται από τύχη, τίποτα κάτω από τον ουρανό. Η κάθε αποτυχημένη σχέση έχει μέσα της την αρρώστια, το κάθε τροχαίο, το κάθε ατύχημα ή ακόμα και μια απλή διένεξη έχει μέσα της την σπορά της αρρώστιας. Σε όλες λοιπόν αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να υπάρξει θάνατος της αντίστοιχης μορφής για να υπάρξει υγεία και ισορροπία στην συνέχεια.
Ο θάνατος δεν είναι απαραίτητο να είναι σωματικός, μπορεί να υπάρξει και πνευματικός ή ψυχικός θάνατος.
Θάνατος όχι απαραίτητα Σωματικός
«Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό έμβιο όν που μέσα από τον αλκοολισμό μπορεί και εναντιώνεται, μάχεται και μάλιστα πολλές φορές επιτυχώς εναντίον του μεγαλύτερου και ισχυρότερου Νόμου της Φύσης.
Αυτόν της Επιβίωσης»
Ο Θάνατος.
Πριν προχωρήσουμε πιστεύω ότι θα έπρεπε να σας αναφέρω το τι πιστεύω για τον θάνατο. Θα δανειστώ ένα ορισμό από την βίβλο των νεκρών των Αιγυπτίων, σχετικά με την ζωή και τον θάνατο.
«Ότι είναι
η ίαση μετά την ασθένεια
είναι και ο θάνατος
μετά την ζωή».
Ότι λοιπόν είναι θεραπεία μετά από ασθένεια μπορεί να έχει την συμβολική ονομασία του θανάτου. Θάνατος υπάρχει και είναι πολλών ειδών και όχι απαραιτήτως πλήρης ψυχοσωματικόπνευματικός ή ολικός ή βιολογικός θάνατος. Υπάρχει σωματικός θάνατος ή πνευματικός ή ψυχικός και όλα εξαρτώνται από το ποιο από τα τρία μας σώματα είναι άρρωστο και σε ποιο βαθμό.
Υπάρχει Θάνατος που οφείλεται σε μια απώλεια και μπορεί κάποιον να τον οδηγήσει στην ανανέωση. Θάνατος ο οποίος μπορεί να προέλθει από το τέλος μιας κατάστασης σαν αναγκαστική λύση πριν απέλθει κάποια άλλη λύση από τις ανώτερες δυνάμεις. Μια τέτοια κατάσταση είναι και ο αλκοολισμός όπου η αναγκαστική διακοπή και αρχή της προσπάθειας για απεξάρτηση εμποδίζουν στο να έρθει ο ολικός θάνατος.
Προσωπικά πιστεύω ότι η καθολική και ολική κατάπτωση είναι αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει αναγέννηση και αυτό είναι κάτι το οποίο συμβαίνει στον αλκοολισμό. Είναι απαραίτητο στον αλκοολισμό να υπάρξει αυτή η ταπείνωση για να απαλλαγούμε από το εμπόδιο του αρρωστημένου μας εγώ. Θάνατος μπορεί να προέλθει μόνο σε υλικό επίπεδο και αυτός είναι και ο λόγος που είναι απαραίτητες οι εξωτερικές αλλαγές ώστε το σώμα να μπορεί να ακολουθήσει την νέα αναδομημένη πορεία της ψυχής και του πνεύματος.
Σε οποιαδήποτε μορφή και εάν προκληθεί ο θάνατος επιβάλλεται να υπάρξουν οι απαιτούμενες αλλαγές ώστε να μπορέσουν τα υπόλοιπα σώματα του ανθρώπου να συνεχίσουν να ζουν σαν σύνολο στην νέα μορφή του ανθρώπου και στις αναγκαστικές αλλαγές του τρόπου ζωής.
Τέλος για να υπάρξει ολικός θάνατος πρέπει να έχει προϋπάρξει η ολική και άνευ όρων παράδοση του ανθρώπου κάτι που γίνεται στον αλκοολισμό. Όλα αυτά δεν είναι ξεχωριστά μεταξύ τους αλλά συνδέονται με πολλές διαφορετικές ενέργειες και πεδία των οποίων οι δράσεις, οι αντιδράσεις και η αλληλοεπίδραση αυτών, δημιουργούν την ζωή του καθενός μας.
Κακώς που ο άνθρωπος φοβάται τόσο πολύ τον θάνατο, ο θάνατος είναι η λύτρωση και με τον θάνατο αποδεικνύεται πως έχουν εξοφληθεί όλα τα επίγεια καρμικά χρέη και ότι ο νόμος της ανταπόδοσης ή Κάρμα έχει απενεργοποιηθεί. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι ο κάθε άνθρωπος που θα μπορεί να το βιώνει και να ζει με αυτό το πιστεύω έχει ξεπεράσει πλέον την κάθε εξάρτηση από τον υλικό κόσμο και έχει αρχίσει και καταλαβαίνει τις δράσεις και τις αλληλεπιδράσεις των αλληλοεξαρτώμενων δυνάμεων που από αυτές προκαλείται το κάρμα.
Δεν είναι τόσο τρομερό όσο φαίνεται όταν ασχοληθείς για πρώτη φορά με αυτό το θέμα.
Επιβάλλεται όμως να γίνουν πολλές αλλαγές και να δεχτείς ένα νέο σύνολο νόμων και κανόνων και σύμφωνα με αυτούς να ρυθμίσεις τον νέο κώδικα της ζωής σου. Είναι γεγονός πως η εποχή που ζούμε είναι ίσως από τις ποιο παράδοξες που έχει περάσει ο άνθρωπος στην γενική ιστορία του.
Αν μελετήσει κάποιος την παγκόσμια ιστορία του ανθρωπίνου γένους και δει απροκάλυπτα τους μεγάλους κόμβους (καθοριστικά σημεία αλλαγών) θα διαπιστώσει ότι από όσα τουλάχιστον γνωρίζουμε μόνο ένας πολιτισμός κατόρθωσε να μείνει επί τόσες πολλές χιλιάδες χρόνια σε ακμή και ότι αυτός ήταν ο Αιγυπτιακός.
Μιλάμε και μένουμε κατάπληκτοι αλλά μόνο επιφανειακά όταν αναφερόμαστε στην ιστορία των μεγαλύτερων πολιτισμών όπως π.χ για την Ρωμαϊκή, που κράτησε 1000 περίπου χρόνια και το ίδιο συμβαίνει και με το Βυζάντιο -1100 χρόνια και τώρα μιλάμε για τον κοσμοκράτορα την Αμερική η οποία έχει δεν έχει ζωή μόνο 200 χρόνων.
Όταν ο μεγάλος Έλληνας σοφός Σόλωνος σπούδασε στους ιερείς της Αιγύπτου και αφού είχε μυηθεί στην απόκρυφη γνώση πληροφορήθηκε από τον μεγάλο Αρχιερέα του Ναού της Ίσιδας ότι: «στα χειρόγραφα της βιβλιοθήκες του Ναού υπήρχαν αναφορές για 10.000 χρόνια πριν από τότε που οι Αιγύπτιοι κατοίκησαν αυτή την χώρα.
Το σημαντικότερο ήταν στην αναφορά ότι είχαν βρει τις πυραμίδες όταν αποίκισαν σε αυτή την χώρα». Θα μου πείτε γιατί τα ανέφερα όλα αυτά και τι σχέση μπορεί να έχει η ιστορία με τον θάνατο;
Έχει και μάλιστα πολύ μεγάλη και αυτό οφείλεται στις μούμιες και την τεχνική τους. Οι μούμιες είναι η μεγαλύτερη σημερινή απόδειξη για την προσπάθεια του ανθρώπου διατήρησης στην αιωνιότητα της ζωής όπως εκείνοι την αντιλαμβάνονταν, καθώς γνώριζαν και πίστευαν πως εάν δεν άφηναν το υλικό σώμα να καταστραφεί κρατούσαν υπό έλεγχο και την ψυχή και το πνεύμα.
Εγώ θα κάνω όμως και μια ακόμα προσθήκη σε αυτό καθώς κάπου είχα διαβάσει ότι επιστήμονες μπόρεσαν να αναπαράγουν κύτταρα επιδερμίδας από μια μούμια και αυτό μου φέρνει στο μυαλό ένα επίτευγμα του ανθρώπου των τελευταίων ετών την κλωνοποίηση. Πιστεύω ότι σε κάποια εποχή στο παρελθόν ο άνθρωπος είχε την ικανότητα της κλωνοποίησης και θα ήθελα να κάνω ένα αιρετικό συλλογισμό.
Εάν σήμερα έχουμε ανακαλύψει τον τρόπο
να κλωνοποιούμαι ανθρώπους
(ναι σιγά και να μην μας το είχαν πει,
αφού είναι εξ’ άλλου γνωστό ότι
με μια καθυστέρηση περίπου 50 ετών
μαθαίνουμε πολλά πράγματα)
γιατί σε μερικές δεκάδες χρόνια (εάν δεν έχει ήδη γίνει)
να μην μπορούμε να κλωνοποιήσουμε
και ψυχές;
Αρκετά όμως για τώρα, ας γυρίσουμε ξανά στην κανονική ροή του θέματος, έχουμε εξ’ άλλου χρόνο για να μιλήσουμε ξανά για αυτά τα αλλοπρόσαλλα και απίστευτα για τους πολλούς.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω μια παράξενη σύνδεση η οποία έχει άμεση σχέση και με τον αλκοολισμό.
Αυτός είναι ο δικός μου συλλογισμός και συμπεράσματα για αυτή την λειτουργία που τόσο επηρεάζει και αλλοιώνει την ανθρώπινη ζωή.
Αυτός είναι ο λόγος που τόσα πολλά στερούμεθα από αυτή την ίδια την ζωή λες και έχουμε την πολυτέλεια να ζούμε αρκετές εκατοντάδες έτη και η κάθε περίοδος πραγματικής ευτυχίας κρατά πολύ. Προς το παρόν όμως και σύμφωνα με το γενικό επίπεδο συνείδησης των ανθρώπων δεν υπάρχει άλλος διαφορετικός τρόπος για να μπορεί να κρατάμε μια κάποια ισορροπία και έλεγχο σε πολλές από τις πράξεις μας.
Υποθετικά για να μπορούσαμε σαν άνθρωποι να διαγράψουμε τις πληροφορίες αυτές που μεταφέρουν αναμνήσεις, μνήμες, γνώσεις, συμπεριφορές, κανόνες, ποινές και τιμωρίες από τα γονίδια που έχουν αυτή την αποστολή μόνο με ένα τρόπο θα μπορούσαμε αυτό να το κάνουμε.
Ο τρόπος αυτός είναι να μπορέσουμε να ζήσουμε σε διαφορετικό επίπεδο συνείδησης, που αυτό σημαίνει πως θα είχαμε συνείδηση εκείνου του χώρου, του χρόνου αλλά και των συνθηκών που υπάρχουν και δραστηριοποιούνται σε αυτό το επίπεδο συνείδησης.
Συνείδηση και διαφορετικά επίπεδα της:
Ο χθεσινός πολίτης πρότυπο άνθρωπος και ο σημερινός απεχθής Βιαστής ή δολοφόνος.
Αυτό έχει άμεση σχέση και είναι συγχρόνως και η απόδειξη για τον δολοφόνο που προβαίνει σε μια απαράδεκτη γενικά για μας τους ανθρώπους πράξη, και αυτό είναι κάτι που ακολουθεί την μεταφορά του δολοφόνου στο διαφορετικό επίπεδο συνείδησης που θα του επιτρέψει να κάνει και τον φόνο. Η δε δύναμη που θα προκαλέσει αυτή την αλλαγή επιβάλλεται πάντα να έχει σχέση με τα συναισθήματα και τα αισθήματα δηλ. λειτουργίες της ψυχής.
Θέλω για λίγο ακόμα την υπομονή σας και θα καταλάβετε πως αυτός ο πρόλογος με το θέμα – «τύψεις και ενοχές, μια λειτουργία του ανθρώπινου μυαλού ή μόνο του εγκεφάλου» -, έχει σχέση με τον αλκοολισμό αλλά και με τα Χριστούγεννα.
Συμφωνώ πως δεν έχουμε και πολύ άδικο σε αυτό καθώς είναι μέσα στην φύση μας αυτή η αδυναμία και πρέπει πάντα από κάπου να μπορούμε να κρατηθούμε.
Αυτό είναι κάτι που έχει να κάνει με τον χρόνο και όχι με τις δικές μας επιθυμίες, και ο χρόνος δεν καταλαβαίνει ευτυχώς τίποτα από όλα αυτά που σκέπτονται οι άνθρωποι. Δεν έχει σχέσεις με αισθήματα ή συναισθήματα, με πολέμους ή ειρήνη, με την γέννηση ή τον Θάνατο.
Η μοναδική σχέση που έχει όμως είναι παντοτινή με μας τους ανθρώπους και είναι ο μοναδικός πραγματικός σύντροφος μας πάντα και παντού από την γέννηση μας ως και τον θάνατο μας.
Ακόμα και Σκιά μας έρχονται στιγμές που μας αποχωρίζεται και μας εγκαταλείπει, μόνο ο χρόνος είναι παντοτινά μαζί μας.
Κώστας
Αλκοολικός με 19 χρόνια σε αποχή.
Σημείωση του Νοήματος
Ο Κώστας είναι ένα εκ των ιδρυτικών μελών της ομάδας Προμηθέας η οποία ασχολείται με την απεξάρτηση από το αλκοόλ , η ομάδα έχει σε αριθμούς σημειώσει μεγάλη επιτυχία σε πανελλαδικό επίπεδο στο συγκεκριμένο πρόβλημα με ανθρώπους εξαρτημένους από το αλκοόλ αποκτώντας παράλληλα σημαντική εμπειρία και γνώση πάνω στην διαχείριση και λύση αυτού του τεράστιου κοινωνικού προβλήματος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου