Μία προδομένη χώρα

Όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας ο σημερινός πρωθυπουργός , αυτό το πέτυχε υποσχόμενος ότι λεφτά υπάρχουν , άφησε περίπου 100 μέρες , από την στιγμή που ανέλαβε ως περίοδο χάρητος και αμέσως μετά έριξε την πρώτη ρουκέτα , ότι λεφτά δεν υπάρχουν πουθενά , ότι η χώρα είναι στα πρόθυρα της πτώχευσης και ότι η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει βοήθεια από τους εταίρους της για να ξεφύγει από την κρίση .

Ενώ αρχικά έλεγε ότι δεν πρέπει να μπούμε στο ΔΝΤ γιατί αυτό θα ήταν κόλαφος , στην συνέχεια χωρίς να εξηγεί γιατί μας έβαλε μέσα και στην συνέχεια επέβαλε σκληρότερα μέτρα στους Έλληνες από αυτά που προέβλεπαν οι δανειακές  συμβάσεις  .

Πήραμε τα δάνεια με σκοπό να ξεχρεώσουμε , παρόλα αυτά το χρέος της χώρας εκτοξεύτηκε στα ύψη  και το αποτέλεσμα ήταν η κατάσταση να οδηγηθεί στο σήμερα  όπου ο υπάλληλος των όποιων αλλότριων συμφερόντων και κατά κόσμο πρωθυπουργός της χώρας  αφού είχε πρώτα εξασφαλίσει την έκτη δόση του δανείου των 8 δις Ε. γύρισε πίσω και εξήγγειλε δημοψήφισμα αυτοαναιρόντας την προηγούμενη προσπάθεια που είχε κάνει  , με άλλα λόγια πέταξε το μπαλάκι της δικής του ευθύνης στους πολίτες την στιγμή ακριβώς που η χώρα δεν χρειάζεται περαιτέρω αποσταθεροποίηση  .

Το δημοψήφισμα θα έπρεπε να γίνει δύο χρόνια πριν δηλαδή πριν μπούμε στον Γολγοθά των δανειακών συμβάσεων και του ΔΝΤ  , τώρα που η χώρα έχει κατεξευτελιστεί όχι από τους πολίτες αλλά από τους κυβερνώντες  που έκαναν το παν για να το πετύχουν , τώρα που η χώρα και κατ' επέκτασιν και οι πολίτες της έχουν φτάσει στο αμήν και πλέον είναι ανίσχυροι να αντιδράσουν   ο Παπανδρέου δίνει το οριστικό προδοτικό κτύπημα  και τους αδειάζει όλους  .

Τίποτα δεν είναι τυχαίο , ο ΓΑΠ δεν πείρε έτσι απλά την εξουσία , πρόκειται για ένα οργανωμένο σχέδιο , μία κακόγουστη θεατρική παράσταση που σε αυτή όπως πάντα οι θεατές δεν ξέρουν την κατάληξη της αλλά πάντοτε είναι αυτοί που πληρώνουν το εισιτήριο .

Ο πρωθυπουργός και οι διάφοροι κυβερνώντες είναι οι ηθοποιοί  , ατάλαντοι αλλά με μέσον , αυτούς χρειάζεται βλέπετε το σύστημα , η οποίοι παίζουν ο κάθε ένας τον ρόλο του , ξέρουν καλά το σενάριο που τους έχει επιβληθεί και δεν αλλάζουν σε αυτό ούτε ένα κόμμα , το ερώτημα είναι ποιος είναι ο συγγραφέας του έργου αυτού και τι σκοπούς έχει .

Το πρόβλημα είναι ότι ένα κακό θεατρικό έργο μπορεί να δυσαρεστήσει τους θεατές όμως αυτοί είναι μετά ελεύθεροι να φύγουν από την παράσταση , εδώ όμως  το παιχνιδάκι των διάφορων εθνοπατέρων θα κοστίσει τις ζωές , τους κόπους και την αξιοπρέπεια όλων των Ελλήνων οι οποίοι άθελά τους γίνονται οι κομπάρσοι αυτού του έργου .

    

Πριν λίγες μέρες  ο Ε. Βενιζέλος νοσηλεύθηκε στο νοσοκομείο με διαταραχές στο γαστρεντερικό του σύστημα , πολύ ωραίο το άλλοθι του υπουργού οικονομικών και αντιπροέδρου της κυβέρνησης  για να μην έχει σχέση με τις τελευταίες εξελίξεις  , τις γνώριζε , όπως τις γνώριζαν και όλοι οι υπόλοιποι εσωτερικού και εξωτερικού .

Με άλλα λόγια η προδοσία της χώρας είναι συλλογική και η ευθύνη ανήκει σε όλους   τους κατά τρόπον τινά υπεύθυνους  , ο λαός όπως πάντα άγετε και φέρετε ανερμάτιστα  ακολουθώντας την ποιο δυνατή φωνή χωρίς όμως να κρίνει τα λεγόμενά της .

Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά τότε θα είχαμε σαφώς καλύτερους  κυβερνήτες στην χώρα και θα ζούσαμε σε σαφώς καλύτερες συνθήκες  .

Ζούμε σε μια εποχή που οι αλλαγές γίνονται με την ταχύτητα του φωτός κάποιοι ( γνωστοί και άγνωστοι ) μας θέλουν αμέτοχους σε αυτές τις αλλαγές  , στο χέρι μας είναι να πάρουμε τις ζωές μας και να μην ανεχτούμε πλέον άλλους προδότες και άλλα ξεπουλήματα σε αυτό τον τόπο .