> Υπουργός
> του κυβερνώντος κόμματος κάνει
> περιοδεία.
> Επισκέπτεται ένα σχολικό
> συγκρότημα και
> ακούει τα παράπονα των δασκάλων
> και των
> μαθητών:
>
> -
> Κύριε υπουργέ,
> δεν έχουμε πετρέλαιο για
> θέρμανση και έρχεται
> βαρύς χειμώνας...
>
> -
> Κύριε υπουργέ,
> δεν μας χωράνε οι αίθουσες, τα
> μισά θρανία
> είναι χαλασμένα, τα περισσότερα
> τζάμια
> είναι σπασμένα...
>
> Αφού ακούει διάφορα τέτοια, τους
> λέει:
>
> - Μην ανησυχείτε όλα θα γίνουν το
> συντομότερο
> δυνατόν.
>
> Μπαίνει στην Μερσεντές και πάει
> στον επόμενο
> σταθμό, στις τοπικές φυλακές.
>
> Ακούει και εκεί πολλά παράπονα.
>
> - Κύριε υπουργέ, θέλουμε
> καλύτερο φαγητό,
> περισσότερα κλινοσκεπάσματα,
> πιο πολύ
> προσωπικό γιατί δεν επαρκούμε...
>
>
> - Θα γίνουν όλα όσα ζητάτε, μην
> ανησυχείτε.
>
>
> Μπαίνει ξανά στην Μερσεντές και
> καθώς φεύγουν
> αρχίζει να δίνει οδηγίες στον
> γραμματέα
> του.
>
> -
>
> Λοιπόν, Κωστάκη. Στο
> σχολείο
> στείλε ένα συνεργείο να
> μπαλώσει μερικές
> τρύπες, και να βάλει μερικά
> τζάμια, αλλά
> τίποτε άλλο.
>
>
>
> Μετά στείλε ένα συνεργείο στις
> φυλακές
> να φτιάξει: πισίνα, χαμάμ,
> τζακούζι, σάουνα,
> αίθουσα για διασκέδαση με 50άρα
> τηλεόραση,
> φλίπερ...
>
> Μένει κάγκελο ο γραμματέας.
>
> - Μα κύριε υπουργέ, τι είναι αυτά
> που λέτε;
>
>
> Και απαντά ο υπουργός:
>
> - Κοίτα Κωστάκη. Σχολείο πήγαμε
> και δεν
> θα ξαναπάμε. Στην φυλακή όμως
> δεν ξέρεις
> πότε θα μπούμε... Κατάλαβες;
>
>
>
>
>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου